Tüketerek Tükenenler | Merve Alptekin

İskele Editörü tarafından yazıldı. Aktif .

 

TÜKETEREK TÜKENENLERDENİZ BİZ

 Modern dünyanın ayakları yere basmayan modern çocuklarıyız biz. Kıymet vermek öğretilmedi bize ki, bilelim... Alıştık yıkıp dökmeye, daha sonra da dökülmeye...

Ne çabuk da tüketiyoruz her şeyi değil mi? Her şey azalıp bitmeye mahkûm. Yavaş yavaş başladı tüketme eylememiz. Bir sabah uyandık ki...

Dinozorların nesli tükenmiş, hala ateş saçma eylemine sahip olan kopyaları olsa da; ama yine de tükendi işte artık yok. Allah biliyor ya, onu da biz tükettik.

Hayvanlardı, bitkilerdi derken beşerin elini attığı her şey tükenir oldu. Daha sonra doğal yaşamı bırakarak kendi hayatlarımıza dalmaya başladık; hatta balıklamasına daldık gitti. Bir sabah uyandık ki...

Besinlerimizi hızla tüketir olduk; suyu tükettik, susuzluktan gözde yaş da kalmadı, toprakla birlikte gönüllerimiz de kurur oldu.

Duyguları tükettik; ab-ı hayat olmayan yürekte his mi olur, can mı kalır ki ne yapsın insanoğlu sevgiden başladı işe. Sevgileri tüketir olduk her yaz bir aşk modası aşkı da sevme eylemini tüketti yüreğe inmeyen sevgilerle beden âleminde o da yok olmak üzere. Buradan duyarlı insanlarımıza sesleniyorum: Tüketmeyin sevgilerinizi, gelecek nesillere de kalsın. Sevgisiz bir nesilden yarın beklemek beyhude.

Üzüntüyü tükettik acıya karşı bağışıklık kazandık toplum olarak; iki günde bir gelen ''bir iki Mehmed'' haberleriyle üzülme eylemini de tükettik törenlerde. Anneler ağlamaz oldu ne mutlu bize ki; çünkü biz suyu da tükettik yaş kalmadı kimsenin gözünde. Buradan yine duyarlı insanlarımıza sesleniyorum bu kadar sık evlat acısıyla bari acıları tüketmeyin, alışkanlıklarıyla baş edemeyen bir toplumu bir de siz şehit haberlerine alıştırmayın. Yazıktır her şey tükenmekte israfın her türlüsü günahtır bizde, boş yere söylenmedi ''israftan sakının!'' duygularımızı israf etmeyin.

Aşktı, sevgiydi, mutluluktu, inanmaktı derken duyular âleminden kelimeler âlemine geçti eylemimiz. Keşke orda kalsaydı gönülden geçeni yalnız ve yalnız ''O'' bilir de dilden geçeni duymayan yoktur işte; eyvah bize! Ve yine bir sabah uyandık ki...

Güvenmek sözcüğü en çok tüketilen sözler arasında sevgisi, duyguları tüketilmiş insanlık bir de güvensizlik tehlikesiyle karşı karşıya her yanda güvenmek sözcüğünü taşıyabilecek insanlar aranmakta ama nafile işte, insanlık her gün bir yeni hile ile gazeteleri saran yalan haberlerle bunu da tüketti. Sözüne güvenilmez olundu; kimsenin babana bile güvenmeyeceksin sözü gerçek oldu, baba evladını vurdu yok yere. Yine buradan duyarlı insanlarımıza sesleniyorum: Ne olur güvenimizi boşa çıkarmayın; ''güven'' sözcüğü Türkçemize de insanlarımıza da ağır gelmekte.

Gördüğümüz, dokunduğumuz, hissettiğimiz her şey kısa zamanda tükenmekte. Tüketerek tükenenlerdeniz biz dedik ve bir sabah uyandık ki...

'' İnsan'' sıfatını taşıyabilecek şahıslar gitgide tükenmekte. Öyle olaylarla karşılaşıyoruz ki ''bunu yapan insan mı ?'' şu ara sık kullanılanlarda. Yetkililere buradan sesleniyorum lütfen: İnsanlığımızı koruma altına alın her geçen gün yitirilen değerlerle insanlık asıl ikliminden silinmekte kendi öz beninden uzaklaşıp savrulmaya mahkûm. Savruk bir ruhtan ne insanlık beklenir sorarım size?

Her bir şeyin tükendiği dünyamızda etrafımızı boşluk sarıyor ne yapsındı ki eşref-i mahlûkat? Bu kadar tükenmişliğin içinde onun da makûs talihinde var tüketilmek. İnsan kalmak ümidiyle... Sağlıcakla kalın. Yazıma da bir Sezen klasiğiyle son vereyim istedim:

''...Etrafımızı sarıverecek bir boşluk ki asla dinmeyecek. Her şey bir anda anlamsız gelecek; işte biz o gün TÜKENECEĞİZ.''

Merve Alptekin

Paylaş

Yazar Hakkında

İskele Editörü

Online dergiler Online dergiler