Destan

GELİNLİK GİYEMEDEN ÖLEN FATMANUR’UN DESTÂNIDIR

 üç nisanda Hakk'a yürüdü Fatmanur

 

yüzünde nurlu izler vardı gökler billur

 

âh bilseniz nasıl sevinç doluydu o gün

 

sanki Allah'ın en güzel kuluydu o gün

 

ışıl ışıl bakardı çakır yeşildi gözleri

 

melekler tarafından sevildi gözleri

 

yazısı öyle yazılmış Kalem'le ezelden

 

Azrail güzelce can alırmış güzelden

 

âh ben dünyalara doyamadan gittim

 

anamı babamı hiç kıyamadan gittim

 

hoş bir hatıra bıraktım nişanlıma

 

bir veda selamı bırakıversin alnıma

 

tomurcuk açmış taze bir fidandım

 

nazlı mı nazlı sessiz bir figândım

 

müjdeci melekler göndermiş Rabbim

 

bir hayale doğru akıvermiş kalbim

 

genç yaşta böyle ölüm dilemedim

 

yazım ezelden böyleymiş bilemedim

 

yeni girmiştim daha yirmi bir yaşına

 

alıp da koydular beni musalla taşına

 

tabutum üstüne bir gelinlik serdiler

 

namazım kılarak helallik de verdiler

 

yenice açmış tomurcuk bir çiçektim

 

güllüğüm bilmeden nice güller ektim

 

teller duvaklar takınıp olamadım gelin

 

artık hatırladıkça siz mezarıma gelin

 

şimdi çokça üzülüp ağlama sen ana

 

hadi bir hatim indiriver nazlı kızına

 

baba sen de artık hoşça sabret dayan

 

cennet bahçesi önümde ayan beyan

 

bir haller oldu ecel şerbeti içiverdim

 

Allah aşkıyla kendimden geçiverdim

 

bildim gerçek aşk bu imiş ey yârenler

 

Allah deyip ol Güzel'e gönül verenler

 

âretim şimdi vakitsiz veda zamanıdır

 

dostlarımızın da bize vefa zamanıdır

 

hayırda hayır var hayır yokmuş şerde

 

ey âhiret yolcuları buluşuruz mahşerde

 

unuttuğum selam varsa siz söyleyiverin

 

olsun aleykümselam Fatmanur deyiverin

 

cennet süsleri verildi takılarım yerine

 

dediler cennette yer açın bu nazlı geline

 

ben razıydım Rabbim de benden razı oldu

 

kısacık ömrüm de böylece son buldu

 

çeyizim elişlerim benden hatıra kalsın

 

dünya dünya diyenler bundan ibret alsın

 

anam babam bir dediğimi iki etmezdi

 

günlerim az gelir gece bana yetmezdi

 

doğuştan güleçtim hep gülerdi yüzüm

 

boyum serviydi gözlerim iki üzüm

 

evet zamansız oldu göçtüm de gittim

 

bir tas ecel şerbetinden içtim de gittim

 

güllerin kaderi böyle erken solarmış

 

kabrine Muhammed gülleri dolarmış

 

anneciğim mezarıma bir gül dikiniz

 

komşular siz de hakkınızı helal ediniz

 

ölümden sonra huriler karşıladı beni

 

dediler Fatmanur Rabbin affeyledi seni

 

inşallah komşu olurum Fatma Anamıza

 

Allah zede getirmesin hiç imanımıza

 

şimdi ben nurlar ile güller içindeyim

 

tarif edilmez güzel haller içindeyim

 

bana yoldaş oldu okuduğum Yâsînler

 

okunan bu destan Fatmanur’un desinler

 

Yalnız Ozan duydu bu destanı düzdü

 

okuyup dinleyenleri yürekten üzdü

 

gelin ey âşıklar edelim güzel bir dua

 

Fatmanur Hanım'ın ruhuna el-Fâtiha

Osman Kibar