Görmeye Var Mısınız? | Esra Arpacı

GÖRMEYE VAR MISINIZ?

Ne kadar acı bir insanın sevgisiz, aşksız, hissiz olması, farkındalığını yitirmesi, yaptıklarından, yaşadığından, gördüğünden, duyduğundan O’nu hissedememesi. Bir yaz gecesinde başını kaldırıp gökyüzüne baktığı zaman simsiyah bir gökyüzü, arada, biz de buradayız dercesine parlayan küçücük görünmelerine rağmen aslında kocaman olan o eşsiz güzellik yıldızları görememesi. Yalnız kalıp tarifi imkansız havayı içine çekip bu muhteşem eserin sahibini düşünememesi. Ömrümüzde kaç kez gelip geçmişizdir aslında bu muhteşem tablonun altından; ama gel gelelim fark etmeyince, biraz durup düşünmeyince bunu anlayamıyoruz. Huzuru, aşkı, büyüklüğü hissedemiyoruz. Yaşamda küçük ayrıntılarla saatlerce uğraşmamıza rağmen bu büyük olayı göremiyoruz. Biz anlayamıyoruz fakat her gece Yaratan Ben varım diye bizi çağırıyor.

Bir yaz gecesi Allah’ın varlığına dair bize sunduğu kanıtlardan sadece biri. Bunun kışı da var. Kar yağarken o aydınlık gecede başımızı kaldırıp baktığımızda yukarı çekildiğimizi hissederiz ve saatlerce hayran hayran izleriz. Sonunda O’nun bize olan sımsıcak sevgisini hisseder heyecandan titreriz. Kalbimiz sanki yerinden çıkacak gibi atar. Allah’ın sevgisiyle dolup taşar.

Hayatta nereye bakarsak bakalım O’nun büyüklüğünü görebiliriz. Denizde bir gemi, uçan bir kuş bize neler anlatır.

Allah, kendisinin ne kadar yüce, eşsiz olduğunu gösteriyor aslında.

‘Size bazı işaretlerini göstermek için, Allah’ın fazlı ile geminin denizde yüzdüğünü görmez misin? Aslında sabreden ve şükreden herkes için bunda pek çok işaret vardır.’

(Lokman Suresi 31)

Şimdi doğaya bakmayı bırakıp doğayı görmeye var mısınız?

                                        Esra Arpacı