Dengeler ve Türkiye

 

"Kral Halktır!"

Tunus halkının yeni söylemidir bu : Kral halktır!

Wikileaks belgelerinin yol açtığı gelişmelerden biri, şimdi Dünya gündeminin ilk satırlarında yer alıyor: Tunus'da halk, adaletsiz buldukları yönetimi bir "toplumsal patlama"yla değiştiriyor! Onbinlerce insanın sokaklara dökülüp, her türlü zorlamaya/baskıya karşı durarak büyük bir kararlılıkla başlattıkları isyan, belki de yalnızca Tunus'un değil, diğer Arap ülkelerinin de kaderini değiştiriyor.

Sahi, değiştiriyor mu?

Elbette bunu zaman gösterecek; ama görünen/umulan o ki, evet değiştiriyor!

Öteden beri, Batı taraflı oryantalistlerin bakış açısıyla, Arap ülkelerindeki gerek otokrat yönetimler gerekse demokrasiden uzak hayat standartları; hep İslam'la ve bu dinin getirdikleriyle ilişkilendiriliyor. Arap ülkelerindeki anti-demokratik tutumların, İslam kaynaklı bir kültürden esinlendiğine inanılıyordu.

Raşid El-Gannuşi buna cevaben, "İslamın vaad ettiği sivil ve kamusal özgürlükler, Batılı demokrasilerin fiili özgürlüklerinden çok daha geniştir" diyor.

Ne tür bir vesayet sistemi işliyor ya da hangi bölgesel denge unsurları, bu anti-demokrat bulduğumuz ülke yönetimlerine müdahale ediyor bilmiyorum ama açık ve net olan bir şey var: "Arap halkları, ülkelerinde demokrasi istiyor."

Ülke vatandaşlarının gençleri arasında yapılan anket sonuçlarına göre: Ürdün halkının %87'si,Suudi gençlerin %90'ı,Mısırlı gençlerin ise %98'i,yerleşmiş sistemin bir an önce değişmesini istiyor. Öyle ki, Arap milletleri içinde yapılan araştırmalara göre, Arapların hayranlık duyduğu liderler arasında hiçbir "Arap lider" yok!

Araştırma sonucundaki ilk 3 lider isim şöyle sıralanıyor:

 1)Recep Tayyip Erdoğan, 2)Hugo Chavez (Venezuela lideri), 3)Ahmedinejad (İran cumhurbaşkanı)

İlginç değil mi?

Bu sıralamanın oluşması, Arap liderlerine karşı bir tepki; aynı zamanda ismi geçen diğer liderlere karşı da bir beğeni olduğunu gösteriyor.

Arap halkları, liderlerini ve yönetimlerini beğenmiyor.

Çünkü bu yönetimler; ülkeleri o kadar zengin topraklara sahip olsa, 300 milyon küsur popülasyona ulaşsa dahi, bir araya gelemiyor! Amerika'nın Irak'ı işgaline, İsrail'in Filistin'e yaptıklarına karşı bir güç oluşturamıyor!

Gazze için en çok ses çıkaran, Arap olmayan iki ülke, Türkiye ve İran oluyor!

Yine, ilginç değil mi?

Öte yandan, Lübnan'da ardı arkası gelmeyen diplomasi trafiği, bölgede değişen dengeleri sergiler nitelikte.

Hizbullah yanlısı bakanların aynı anda istifa etmesi üzerine hükümetin düşmesi, ülkede istikrarsız bir ortam oluşturdu. Ve simdi bölgede etkinliğini artıran isimler alışık olduklarımızdan biraz farklı... Amerika basınının önde gelen isimlerinden New York Times, dış işleri bakanı Ahmet Davutoğlu hakkında yayınladığı makalede, hem Lübnan hem de bölge genelinde yürütülen aktif siyasetin hayranlık uyandırdığından bahsetti.

Şimdilerde Ortadoğu’da farklı bir Türkiye var… Bugüne kadar herhangi bir gelişmeye karsı sessiz kalması talep edilen Türkiye, şimdi denge unsuru olmuş halde. Öyle ki, tarihte görülmemiş gelişmelere şahit oluyoruz. Artık, gelişmelerden etkilenen değil; gelişmelere yön veren aktif bir siyaset izliyoruz.

Evet, dengeler değişiyor.

Dünya gündemi sürekli değişiyor.

Her gün başka başka ülkelerden, başka başka haberler alıyoruz… Kimi gün Tunus'da bir Arap devrimine tanıklık ediyoruz, kimi gün Lübnan'da bir ilke imza atıyor ve Hizbullah'la görüşme yapan ilk dış isleri bakanımıza dair övgü dolu makaleleri görüyoruz.

Dünya nereye gidiyor bilmiyorum ama Türkiye ezber bozuyor, bu kesin!