Fail-i Besbelli
Bölgedeki ekonomik ve sosyal yetersizlikler bahanesiyle 60’lı yıllarda da bireysel olarak başlayan terör faaliyetleri dışarıdan sağlanan büyük desteklerle günümüze kadar inişli çıkışlı bir biçimde süregelmiştir. 27 Ekim 1978'de Diyarbakır'ın Lice ilçesi Fis köyünde yapılan bir toplantıyla “Kuruluş Bildirisi’ni” düzenler ve bu günden sonra Kürdistan İşçi Partisi (PKK) olarak varlığını sürdürür. Ekonomik ve sosyal sorunlar bahanesini kullanan örgüt bölgede refahı sağlamak, sorunları çözmek bir yana olan ekonomik ve sosyal düzeyi de alt üst etmiştir. Devlete düşman bir toplum oluşturma amacında büyük yol kat etmiş Türkiye’nin bölünmesini de isteyen bölgede emelleri olan çok sayıda devletin de ekmeğine yağ sürmüştür.
Bölgede sorunlar olduğu gerçektir ama bunun çözümü bu değildir, emperyalizmin ve siyonizmin oyununa gelinmiş ve kardeş kavgası başlamıştır. Bölgede ki sorunlar bölgesel olarak kalmamış ülkenin tümüne yayılmıştır. Bu sorunlar da bize en az darbeler kadar zarar vermiş ve yıllarca geriye götürmüştür yani yerimizde saymamıza neden olmuştur. İşin maddi boyutunu bir kenara bırakırsak, paradan kaybetmekten çok daha vahim olan manevi buhranlara sokulmuşuz. Toplumda uygulanmaya başlanan kusursuz bir ayrıştırma planı imiş gibi olayların doğal sorunu olarak toplumda hızlı ve net bir ayrışma meydana gelmiştir. Ekonomik faaliyetlerin sekteye uğramasının yanında işin sosyal boyutu daha vahimdir. Bölge sosyal faaliyetler konusunda neredeyse sıfıra inmiştir. Terör örgütünün verdiği güvensizlik halka yansımış ve devlet görevlileri düşman bellenmiştir. Devlete destek olanlarda herhalde ibret amacıyla acımasızca cezalandırılmış. Ekonominin bozulması yasa dışı yollara zorunlu olarak imkan sağlamış. Bu da ekonomik ve sosyal bozukluklara bunlardan da kötü olan ahlaki bozukluğu eklemiştir. Yasa dışı yollardan sağladıkları maddiyatla bölgede her geçe gün güçlenen örgüt neredeyse tamamen bölge de kabul görmüştür. Ekonomi sağladıkları yasadışı yolların büyük kısmı devlet tarafından kesilmiştir. Faaliyetlere devam etmek için maddi desteğe ihtiyaç duyan örgüt bölge halkından paralar toplamaya başlamıştır. Bunlar için de yüksek yardımlarda bulunun iş adamları da vardır. Bunlar ışığında 4 Kasım 1993'te dönemin Başbakanı Tansu Çiller İstanbul'da Holiday Inn Oteli'nde ellerinde PKK'ya haraç veren işadamlarının ve sanatçıların listesi olduğunu açıkladı ve "onlardan hesap soracağız" dedi. Behçet Cantürk, Yusuf Ekinci, Fevzi Aslan, Şahin Aslan, Namık Erdoğan, Savaş Buldan, Hacı Karay, Adnan Yıldırım gibi bölgenin tanınmış isimleri belli aralıklarla ölü olarak ülkenin çeşitli yerlerinde bulundu. Ve ülke tarihinde fail-i meçhul olarak yerlerini aldılar. Tabiî ki temennimiz bu ölümlere sebebiyet verenlerin bulunması ve cezalandırılmasıdır. Olayın bir de diğer boyutu vardır. PKK, son 15 yılda büyük kısmı 'güvenlik güçlerine saldırı', 'silahlı çatışma', 'patlayıcı madde kullanma' ve 'meskene ve araçlara silahlı saldırı' olmak üzere toplam 19 bin 470 eylem gerçekleştirdi. Genelkurmay kayıtlarına göre, terörle mücadelede 4 bin 219 asker, bin 387 polis ve geçici köy korucusu şehit olurken, 5 bin 316 sivil hayatını kaybetti. Ve bunlara ek olarak da binlerce yaralı…
Senelerdir aydınların dillerinden düşürmedikleri söylem:”Fail-i meçhuller aydınlatılsın.” Tabii ki aydınlatılmalı. Bunları söylerken unuttukları bir nokta var. Bölgenin huzuru için orada bulunan gerektiğinde ölen güvenlik güçleri, perperişan olmuş bölge halkı, sosyal görevliler… Peki bunların ölümü fail-i meçhul değil mi? Asıl bu ölümlerin failleri bulunmalı, hem de hiç suçu olmayan insanların terör örgütüne yardım yaptığı gerekçesiyle ölen insanların değil. En baş fail belli. Diğerleri de onun yanına alınmasın. Ağızlar da genel af lafı dolaşmasın. Askerler nasıl yargılanıyorsa onlarda yargılansın ama ellerini kollarını sallaya sallaya, gövde gösterisi yaparak ülkeye girmesinler. Ülkenin geleceğine kurşun sıkanlar istedikleri yaşayamasın en azından. O kadar çok insan öldürdüler ki bir kere ölmeyi bile hak etmiyorlar.
Örgüt kamplarına BBG evi diyen komutanlar ülkeyi felç eden bu dertten kurtarın da millet bir rahat etsin. Meseleyi oy potansiyeli olarak gören siyasilere de fırsat vermeyin bir zahmet…
