Yalan | Aynur Erden

YALAN

Bir umuttu büyümeye çalışan çiçek

Kaldırımın altında kök salmaya çalışan düşler

Hapsettik onları griye renklerin büyüsünü tek bir renge emanet ettik

Saklandı düşler, umutlar katledildi bize kalan griye boyanmış yapma bir hayattı

Ve bizim büyümüş gelişmiş şehirlerimizde moda olan sözcüktü

Yalan

En sonunda küçük bir kız öğrendi güvenmemeyi

Kuşkularla boğdu masum mutluluklarını

Acıdı kendine acıdı dünyaya

Elinden bir şey gelmedi

Nefretle büyüdü insanlara

Nefret ettiği insanlara dönüştü

Sebebi

Yalan

Kaç kalp kırdı bu düşman

Kaç insanın masum yere ölmesine sebep oldu

Kaç cana mal oldu kaç hayata

Bir kılıç oldu

Öldürdü ışığı beyazın içinde siyah yarıklar açtı

Yalan

Daha ne kadar sürecek bu saltanatın

Daha kaç pembe hayal can verecek ellerinde

Başkalarına sağladığın anlık saltanat

Daha kaç asır seni vazgeçilmez kılacak

Ve insan

yalanı alet etti yaratmak için korkular yalanı kullandı savurmak için gerçekleri

Karanlık asi verdiği özgürlük sahte

Ektiği yalanı biçti siyah tohumlar halinde bıraktı toprağa, toprak kurudu su lanet okudu Hayat vermedi kötülüğe

Kurak bir dünyada var olan insan meyvelerini neden esirgedi yaşam diye düşündü

Oysa o da herkes gibi ömrümde bir kez de olsa bir yalan tohumu atmıştı çevresine

Bir düşün yok olmasına bir kez de olsa sebep olmuştu.

Bir hançerdi oysa yalan kalbimizi avutmak isterken sapladığımız

Fark edemedik kendi acımızı kendi arttırdığımızı

Döküldü sözcükler

Hançere saplanan kelimeler

Siyahı sürdü düşlere

Kapattı perdelerini güneş

Unuttu doğmayı

Bu mateme can veren sevdiklerinden gelen 

Yalan

Ucunu yırttı sevinçlerin

Kısa zaferler vaad etti

İhtişamına kapılan insan sonunda aldandı

 Ve gerçek başladı söylenmeye

Sonunda kaçtığımı sandığım anda yakaladı beni takip etti sessizce en zayıf anımda Rüyalarımda yakaladı beni

Ağız dolusu sözcük savurdum ben de ona

Ben siyah bir kentin beyaz yüzüyüm

Daha karartamadın rüyalarımı uykularımı bölemedin

Düşlerimi sakladım en derinimde 

Aklın eremedi göremedin

Yalan bir kahkaha patladı

 

Eski Türk filmlerinden kalma kötülük tiratları mahiyetinde döşedi kelimeleri

Ben siyaha can veren tohumum 

Sen ne sanıyorsun

Ben unutulur muyum

Ben insanların kaybettikleri yolum

Ve gerçek son darbeyi indirmek için seçti sözcüklerini

Mahvettiğin hayatlar kırdığın hayaller sonun olur merak etme

Sunduğun saltanatın verdiği güç

Benim tek bir cümlemle yıkılır

İşte o zaman sana sığınan insanın vay haline

Aynur Erden