İstanbul İşte | Sümeyye Demircan

İSTANBUL İŞTE

Gökkuşağından çalıntı bir hayattır İstanbul...
Bazen denizin ortasındaki eski sandal kadar ıssızdır insan,
Bazen denize dökülen bir bardak su gibi kaynar gidersin.
Ah İstanbul...
Şairleri satır satır kendine âşık eden körpe güzelsin.
Bastığımız her taşın altında bir ılık sevda...
Bakın şu boğaz köprüsüne!
Asya ve Avrupa el ele vermiştir tüm yalnızlara inat...
Her gece bir fahişe gibi süslenir, bir de İstiklal.
Bir geceliğine unutturur adama imkânsız sevdaları.
Bir vapur iskelesi gibi gelgitli hayatta, yine bir vapurda bulursun huzuru
Kıyı silikleştikçe, nefes nefes türküdür kulağında sokak gürültüleri
O'na nasıl bağlanıyorsak caddeler öyle kenetlenmiştir birbirine
Bütün sokaklar, martının kara sevdası denize...
Bahar Gülhane'de cananın bir gamzeli gülüşüdür.
Pierre Loti'de kızıl çayla bir taze simittir kahvaltı
Hepsi birer gelin gibi yalılar, dizelenmiştir kıyıya
Bir annenin şefkatli kolları gibi sarar Boğaz'ın mehtabı
Büyülü gözlerini, imkânsız aşkı Galata'ya dikmiştir Kız Kulesi
İstanbul değil mi işte!
Aşkın her hali kalbinde...
Bir yanda Asya ile Avrupa, bir yanda Kız Kulesi ile Galata!

 Sümeyye Demircan