Canı Sağolsun | Fatma Esra Günaydın

CANI SAĞOLSUN

“Canı sağolsun” diyebilmek bir erdemdir. Bizim insanımıza mı hastır bilmem ama erdem sahibi olan herkesten duyabileceğim bir cümle olduğu düşüncesindeyim. Bu cümle kişi seçer pek tabi; ahlaksızlarla, düşmanlarla işi olmaz.

Candan Erçetin’in  “Canı sağolsun” parçasında çok güzel özetler bu erdemi:

Sevenin de sövenin de ah edenin de canı sağolsun

Gelenin de gidenin de dönmeyenin de canı sağolsun

Bu dünyaya sevmeye geldim, eşi dostu görmeye geldim

Mutlu oldum, dertli oldum, aşk uğruna sarhoş oldum

Hancı oldum, yolcu oldum, meşk uğruna sırdaş oldum

Güçlü oldum, suçlu oldum, dost uğruna yoldaş oldum

Hem soruldum hem sürüldüm ben

Ama hepinizin canı sağolsun

Soranın da bilenin de öğrenenin de canı sağolsun

Alanın da verenin de isteyenin de canı sağolsun

“Canı çıksın”ın panzehiridir. Tüm olanlara rağmen “canı sağolsun” diyebilmek “canı çıksın”dan çok daha başka kılar hayatı.Gönlü geniştir ve de ferahlatır.

“Hayat kısa”; çok klişe fakat çok da doğru bir söz. Üzülmeye değmez çoğunlukla karşılaştığımız olumsuzluklar. Çünkü geriye dönüp baktığımızda üzüldüklerimize üzülürüz.

“Gül, geç” diye bir mantık vardır hayatta. Aslında “Canı sağolsun “ de ve geç diyebilmektir.

“Değmez!” diyebilmektir. Bunu yıllar önce Ömer Hayyam fark etmiş ve demiş ki rubailerinde: 

Boş yere gam yeme yaşamını şen götür

Zulüm yolunda, adaletle geçsin ömür

Sonu yokluk olduktan sonra şu dünyanın

Hiç olmamış gibi davran, olasın özgür

Herkese; gülüp geçebileceği, “canı sağolsun” diyebileceği, güzel ve bir o kadar anlamlı günler dilerim.

 

Fatma Esra Günaydın

Paylaş

---

     Fatma Esra Günaydın'ın Eski Yazıları