Yarınlara... | Nermin Uyan

YARINLARA...

Nice iyi dileklerle başlayıp içerisine bir yığın yaşanmışlıklarımızı yerleştirdiğimiz bir uzun yıla daha veda ederken aynı kısır döngünün içerisine girerek, umutlarla yeni bir seneye daha başlamak üzereyiz.

Hayatımıza devam ederken iyisiyle kötüsüyle geçirdiğimiz yılı sorgulamamız, hesabını yapmamız gerektiğini düşünüyorum. Bizler gökkuşağı misali her şeridinde farklı renklerle kırkyama bahçesi gibi farklı desenlerle aynı havayı soluduk. Kısacası kimimiz güldük kimimiz ağladık…

Her sene ‘nasıl geçecek’ diye başlayan cümlelerimize noktayı koymak üzereyiz. Yaşam pastamızdan bir dilim daha aldık diyebiliriz. Bu yıl içimizdeki sesi duyalım ve yeni yıla hatalarımızla, yanlışlarımızla yüzleşerek başlayalım. Bundan sonra adım atarken ilk olarak tecrübelerimizden faydalanarak doğru istikamette ilerlemeye çalışalım. Bu bağlamda 2012 ye ‘merhaba’ demeden önce değerlendirmelerimizi can alıcı noktadan yapmamız en büyük kazancımız olacaktır.

Bu yıla veda ederken yüreğimizi burkan, inceden inceye sol yanı sızlatan felaketler içinde olan Somali’yi, Çeçenistan’ı, Filistin’i ve daha nice sıkıntılar çeken kardeşlerimizi unutmayalım. Çünkü orada yaşanan her şey insanlığın kaybıydı. Bu sıkıntılardan tüm dünya sorumlu. Başımızı yastığa koyduğumuzda bir tarafımız hep eksik kalıyor, işte bu komşusu açken tok yatamamanın sancısı. Kardeşlerimizin çektiği acıları hissedebilme erdemi.

İki ayağımızı bir pabuca koyup yüreğimizi telaş içine koyan, üzerinden yıllar geçmesine rağmen her duyduğumuzda suratımızı astıran derin mevzu.

Geçmişin hesabını yaparken bir yılın özetini şöyle bir gözden geçirelim ve tüm karanlıkları silmeye çalışacağımız yeni yıla bol umutla girelim. Her bitiş yeni bir başlangıca gebedir. Sanırım içinde bulunduğumuz duruma fazlasıyla uygun. Atalarımızın bize bıraktığı şeref dolu geçmişi bizde yaşayacağımız güzel geleceklerle bırakacağız..

***            

Yazıma burada son vermiştim ama bu ara gündemimizi meşgul eden Fransa Cumhurbaşkanın anti-demokratik tavrından çok kısa bahsetmek istedim. Bizi ilgilendiren nokta bu konuda konuşma hakkını nerden aldığını anlayamadığımız Sarkozy’nin düşmanca tavrı ve tabiî ki Ermeni Meselesi… Tüm halk ayağa kalktı, yapılanları devlet ve millet olarak kınadık. Herkesi boykota çağırdık. Elbette ki tepkisiz kalmamalıyız. Ama Fransa bize ‘sözde’ Ermeni soykırımı yaptınız dediğinde biz ona Cezayir’de yaptığı soykırımı hatırlattık. Dedeni de biz kurtarmıştık gibisinden cevaplar gönderdik. Hâlbuki bize yakışan tavır akıldaki tüm soru işaretlerini silmek ve haksızlık karşısında haksızlığa uğramadan konuşabilmek olmalı. Fransa bize taş atmasaydı, Cezayir’i sinemize mi çekecektik yani?

Hükümete düşen görev ise burada elinden gelenin fazlasını yapmak olmalı. Bence tarihle artık bu milleti yüzleştirmeli. Atalarımın aklından soykırımın adının bile geçmediğine ben adım gibi eminim. Devlet elindeki tüm argümanları, dosyaları, açılmayan arşivleri ortaya çıkarmalı ve tüm dünyaya haklılığımızı ispat etmeli…

 

Nermin Uyan

Paylaş

---

     Nermin Uyan'ın Eski Yazıları